Littekentherapie
Een litteken is een blijvend zichtbare afwijking van de huid, die resteert na genezing van een wond. Sommige littekens kunnen na genezing jeuken, verkleefd raken of doorgroeien. Dit kan als belemmerend ervaren worden tijdens de dagelijkse bezigheden. Het litteken kan pijnlijk zijn, minder mooi of u kunt zelfs bewegingsklachten ervaren.
Verschillende soorten littekens
Bij een atrofisch litteken is sprake van weefselverlies, waardoor het litteken verzonken ligt in de huid. Er is alleen een heel dun laagje littekenweefsel opgebouwd.
Bij een hypertrofisch litteken is het weefsel toegenomen door vergroting van het volume van de cellen. Er is een overproductie van fibrineweefsel door bindweefselcellen in de huid ontstaan. Hierdoor ontstaan sterk verdikte littekens. Kenmerkend is een verdikt, rood litteken dat zich wel tot de oorspronkelijke verwonding beperkt. Vaak speelt een familiaire aanleg een rol bij hypertrofische littekens.
Een keloïdaal litteken is een goedaardig ‘gezwel’ bestaande uit overmatig littekenweefsel dat zich uitbreidt buiten de grenzen van de oorspronkelijke wond. Keloïdvorming komt het meeste voor bij mensen van negroïde afkomst. De keloïdale littekens lijken op de hypertrofische littekens alleen blijft het hypertrofische litteken binnen de oorspronkelijke verwonding beperkt.
Behandelingen
Om problemen met littekens weg te nemen en/of te verminderen zijn er verschillende behandelingsmogelijkheden. Onder andere kan littekenmassage toegepast worden ondersteund met siliconenpleister of tape.
Littekenmassage is een effectieve behandeling die pijn verlicht, de doorbloeding bevordert en de kleur van het litteken verbetert. Een mogelijke verkleving van het litteken aan de onderliggende huidlagen kan door middel van littekenmassage worden opgeheven. De massage is niet geheel pijnloos. Doordat er gebruik gemaakt wordt van mobiliteitsgrepen wordt de huid opgepakt en ‘gerekt’. Dit kan als een trekkend of stekend gevoel ervaren worden.